Het gemiddelde lichaamsvetpercentage voor Amerikaanse volwassenen is hoger dan het aanbevolen gezonde bereik.Image Credit:PeopleImages/E+/GettyImages
U weet misschien dat het berekenen van uw lichaamsvetpercentage u enig inzicht kan geven in uw algehele gezondheid en het risico op bepaalde ziekten. Maar voordat u gaat rekenen, wilt u misschien weten hoe een gezond bereik eruit ziet en hoe dat zich verhoudt tot het gemiddelde lichaamsvetpercentage.
Hier bekijken we wat als ideaal wordt beschouwd wat betreft lichaamsvet en hoe de nationale gemiddelden voor mannen en vrouwen zich verhouden.
Video van de dag
Wat is een gezond lichaamsvetpercentage?
Een gezond lichaamsvetpercentage is een beetje een bewegend doel. Deskundigen zijn het over het algemeen niet eens over één “ideaal” lichaamsvetpercentage, of zelfs maar over één “beste” marge. Dat komt omdat er voor elk individu verschillende factoren meespelen.
Vrouwen hebben bijvoorbeeld een hoger percentage lichaamsvet nodig dan mannen vanwege het borstweefsel en de behoeften van hun voortplantingssysteem. Oudere mensen, vooral vrouwen na de menopauze, hebben over het algemeen ook een hoger percentage lichaamsvet dan jongere mensen van hetzelfde geslacht (en hebben dat ook nodig, want hoe ouder we worden, hoe groter de kans dat we ziektes of een lange ziekenhuisopname moeten doorstaan). En professionele atleten – en in mindere mate gewoon fitte en zeer actieve mensen – hebben meer vetvrije spieren en minder vet dan anderen van dezelfde leeftijd en hetzelfde geslacht.
Dit alles gezegd hebbende, geeft de Obesity Medicine Association een bereik dat als “acceptabel” wordt beschouwd:
- Vrouwen: 25 tot 31 procent
- Mannen: 18 tot 24 procent
Oké, wat is het gemiddelde lichaamsvetpercentage?
Ongeveer 30 procent van de volwassenen heeft overgewicht, terwijl 42 procent obesitas heeft, volgens de statistieken van het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services. Maar overgewicht betekent niet noodzakelijk dat u een ongezonde hoeveelheid vet heeft. Iemand kan zelfs relatief dun zijn en toch te veel lichaamsvet hebben.
Maar wat betreft het nationale gemiddelde voor het percentage lichaamsvet, zitten zowel mannen als vrouwen boven het aanbevolen maximum, volgens het National Center for Health Statistics van de U.S. Centers for Disease Control and Prevention:
- Vrouwen: 41 procent
- Mannen: 28 procent
Uw lichaamsvetpercentage berekenen
Er zijn een paar verschillende methoden die u kunnen helpen bij het bepalen van uw lichaamsvetpercentage, waarvan sommige betrouwbaarder zijn dan andere.
“Een DEXA-scan is de meest nauwkeurige manier om lichaamsvet te meten,” zegt Dr. Meyer. “Deze technologie maakt gebruik van dual-energy X-ray absorptiometry en is 98 procent nauwkeurig.” Volgens de Cleveland Clinic onthullen deze scans niet alleen uw lichaamssamenstelling, maar meten ze ook de botdichtheid en kunnen ze uw risico op osteoporose onthullen.
Het is in het beste geval moeilijk om zelf het lichaamsvetpercentage nauwkeurig te berekenen. Er bestaan weliswaar verschillende formules, maar deze vereisen een hoog berekeningsniveau dat veel ruimte voor fouten laat.
Er is echter een gemakkelijkere manier: u kunt uw lichaamsvetpercentage schatten door een aantal van uw belangrijkste metingen in de lichaamsvetcalculator van morefit.eu in te voeren. Vrouwen hebben hun taille-, heup- en nekomtrek nodig, terwijl mannen hun buik- en nekomtrek bij de hand moeten hebben.
Lichaamsvetpercentage vs. BMI
Uw lichaamsvetpercentage moet niet verward worden met uw body mass index, of BMI.
Ten eerste is de formule voor deze meting veel eenvoudiger: uw gewicht in kilogram gedeeld door uw lengte in meters, in het kwadraat.
Hoewel de BMI geen directe meting van lichaamsvet is, wordt er vaak naar verwezen vanwege de eenvoud ervan.
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention ligt een normale BMI tussen 18,5 en 24,9, en dit bereik geldt voor zowel mannen als vrouwen. Lager dan dat is ondergewicht, en hoger is overgewicht. Bij een BMI van 30 of meer is er sprake van obesitas.
Het grote nadeel van de BMI is dat deze geen onderscheid maakt tussen vet en magere spieren. Daarom hebben gespierde mensen soms een hogere BMI dan weinig gespierde mensen die minder wegen maar meer lichaamsvet hebben.
“Er zijn mensen met een lage BMI die toch een hoog vetpercentage hebben,” merkt Dr. Meyer op. “Dit kan op de lange termijn [gezondheids]risico’s met zich meebrengen, net zoals een hoge BMI dat zou doen.”