Zwemmen is een oude sport die overleving, gezondheid en recreatie al lang bevordert. Het werd in de vroege jaren 1900 enorm populair dankzij de wedstrijden van de National Swimming Society of Great Britain. Tegen die tijd waren bij de meeste concurrenten al vier specifieke slagen bekend.
Zwemmers strijden in een race.Image Credit: Chad McDermott / iStock / Getty Images
Schoolslag begin
Grotschilderingen uit het stenen tijdperk beelden zwemmers af met behulp van de schoolslagtechniek. Hoewel de schoolslag de langzaamste beroerte is die wordt gebruikt bij wedstrijdzwemmen, vereist deze aanzienlijke coördinatie en kracht. In 1956 won de Japanse zwemmer Masaru Furukawa de Olympische gouden medaille in het evenement door grotendeels onder water te blijven. Toen zwemmers die zijn techniek hadden aangepast flauwvielen vanwege een gebrek aan zuurstof, moesten er nieuwe voorschriften worden opgesteld die vereisten dat zwemmers na elke volledige slagcyclus voor lucht breken.
De schoolslag verwekt de vlinder
Talrijke zwemmers hebben bijgedragen aan de vlinder, die is afgeleid van de schoolslag. De Amerikaanse coach David Ambruster gebruikte onderwaterfotografie om de schoolslag te analyseren om te laten zien dat de armen sneller uit het water kwamen. In 1938 werd de beroerte volgens de Halton Swimming Club gebruikt door de meest competitieve schoolslagzwemmers. Hoewel de techniek uiteindelijk werd verboden tijdens schoolslagwedstrijden, werd hij in 1953 officieel erkend als nieuwe beroerte. Hij werd voor het eerst gebruikt tijdens de Olympische Spelen tijdens de wedstrijden van 1956 in Melbourne, Australië.
Van de wieg tot de kruip
Ook bekend als de Australische crawl of Trudgen-beroerte, is de frontcrawl afkomstig uit Zuid-Amerika. De Engelsman John Trudgen kopieerde het nadat hij enkele Zuid-Amerikanen had zien zwemmen. Hij introduceerde het in 1873 in Engeland. De slag wordt vaak freestyle genoemd omdat hij als snelste slag bijna altijd wordt gebruikt in freestyle competities. De frontcrawl wordt ook soms toegeschreven aan de Australiër Richard Cavill, die het verfijnde tot zijn moderne incarnatie.
De geboorte van de rugslag
Freestyle zwemevenementen werden in 1896 geïntroduceerd op de Olympische Spelen. Dat moedigde zwemmers aan om te experimenteren met variaties op de schoolslag en de borstcrawl. De rugslag ontwikkelde zich van de kruip vooraan, omdat het in wezen een omgekeerde versie van de slag is. De eerste rugslagcompetitie werd geïntroduceerd in 1900. In tegenstelling tot andere competitieve slagen, begint de rugslag met de zwemmer die van de muur duwt in plaats van in het zwembad te duiken. Australische zwemmers veranderden later het uiterlijk van de rugslag door hun armen een beetje te buigen in plaats van ze recht te houden.